Vrouwelijke Bergerac & haute cuisine

Uit Bergerac komen ook wijnen die zich uitstekend bij haute cuisine van een chef als Erik van Loo thuis voelen. (Tussen haakjes, er komt na dat malle gedoe van vorig jaar nu toch wel gerechtigheid in de vorm van een tweede ster? Kwestie van goede smaak!)

Om een driegangenlunch nu meteen te bombarderen tot ‘La Grande Bouffe’ gaat misschien even wat te ver, maar de boodschap liet in ieder geval niets aan duidelijkheid te wensen over. Nog een pluspunt: de Bergeracois hadden er helemaal geen moeite mee om champagne van Pol Roger als aperitief te laten schenken. Dat getuigt al vast van gezond zelfvertrouwen.

Om te laten zien dat Bergerac geen gebied is met overwegend simpele landslieden van de mannelijke kunne waren twee aantrekkelijke vrouwen uitgenodigd om hun wijnen voor te stellen, de van origine Helena de Jong en de van origine Zuid-Afrikaanse Gerrita Martin. De eerste begon pas in 2003 op heel kleine schaal zelf wijn te maken van 2 hectare wijngaard, de tweede vertegenwoordigt een grote coöperatie.

Groot – Cave de Sigoulès
Gerrita Martin liet enkele wijnen proeven van de Cave de Sigoulès, een coöperatie met 1200 hectare wijngaarden die actief is in diverse segmenten van de markt. Met een openheid die je bij Fransen niet zo snel zou tegenkomen, liet Martin weten dat voor sommige wijnen houtsnippers gebruikt worden om ze net even wat meer vulling te geven. Voor de rosé gebeurt dat bijvoorbeeld, die overigens wel volledig droog gevinifieerd wordt. Een kwestie van commercieel denken en inspelen op behoeften van de consument. Tegelijkertijd maakt de coöperatie va Sigoulès ook ambitieuzere wijnen volgens de meer klassieke regels van de kunst. Een voorbeeld daarvan is de rode Cantus Terra.

Een van de mooiste wijnen uit het assortiment van Sigoulès is de edelzoete Saussignac Vendanges d’Autrefois 2005. Saussignac ontleent zijn zoetheid zowel aan passerillage (indrogen van druiven aan de stok door de wind in dit deel van Bergerac)) als aan botrytis. Kenmerkend voor Saussignac in het algemeen en voor deze wijn in het bijzonder is een mooie zuurgraad naast het beschaafde zoet en een hoge mate van zuiverheid. Het probleem is alleen dat de appellation met 70 hectare veel en veel kleiner is dan Monbazillac. Niettemin een écht, volwaardig alternatief voor Sauternes en bovendien een koopje voor circa 10 euro. Verkrijgbaar bij winkels die aangesloten zijn bij de Nederlandse Wijnkring.

Klein – Clos de Mège
Voor Helena de Jong was het een bijzondere ervaring om de eerste min of meer officiële Nederlandse presentatie van haar wijnen in Rotterdam te houden. Het is haar geboortestad, die ze lang geleden verliet om in Frankrijk te gaan wonen. Ze dat daar eerst in de bloemen- en plantenhandel, even onder Parijs. Door vervelende omstandigheden gedwongen verhuisde ze na 15 jaar naar de Dordogne voor een nieuw begin. Eerst was dat een boerenbedrijf met agrotoerisme, later kwam er ook wijnbouw bij. De Jong heeft daarvoor 2,4 hectare wijngaard ter beschikking. In 2003 maakte ze haar eerste wijn, experimenteel en letterlijk als ‘garagiste’.

De eerste oogst bestond uit 5000 flessen. Inmiddels zijn dat er jaarlijks 8000, en in 2009 moeten het er 11000 worden, wanneer de nieuw aangeplante merlot in productie komt.

Tot nu maakt ze haar wijnen van cabernet franc, cabernet sauvignon en malbec. Helena de Jong heeft snel geleerd. Haar 2005 smaakte heel aangenaam, haar 2006 nog beter. In beide wijnen valt het uitgesproken fruitige karakter op. Het gaat samen met een verrassend subtiel houtgebruik. Dat zie je niet vaak bij beginnende wijnmakers. Eerder hebben die neiging om te veel hout te gebruiken. Interessant om vast te stellen is dat de 2006 wat vleziger en soepeler is dan de 2005. Je zou eerder het omgekeerde verwachten, maar het zegt voldoende over de vooruitgang die op Clos de Mège geboekt wordt. Clos de Mège (2005) wordt geïmporteerd door Noordman Wijnimport in Leiden.

René van Heusden

De Nederlandse Helena de Jong bewerkt haar 2,4 hectare in Bergerac als ‘garagiste’.