Recensie: Pasta Stefano Cavallari (Spaghetteria) - Perswijn
Eten & Drinken

Recensie: Pasta Stefano Cavallari (Spaghetteria)

Het recept voor de restaurants van de ‘Spaghetteria’ is eenvoudig. Men neme een Italiaan die het koken leerde van zijn ‘Nonna’ (oma) en die vervolgens met een koksopleiding zijn kennis en vaardigheden compleet maakte.

Pasta Stefano Cavallari (Spaghetteria)
Inmiddels zijn er vier ‘Spaghetteria’s’. Restaurants waar je een lekker bord huisgemaakte pasta kan eten met een goed glas wijn erbij. Laagdrempelig en open voor iedereen. In de vooravond zie je er veel ouders met jonge kinderen. Later op de avond komen er stelletjes of groepjes gevolgd door de late eters die na een film of theatervoorstelling nog wat willen napraten met een hapje en een drankje. Precies zoals je zou doen met je Italiaanse vrienden. Stefano beseft zich in het voorwoord dan ook dat het meer het verhaal is van zijn oma en hemzelf dan dat het een echt kookboek is. Het boek is dan ook een beetje een allegaartje. Het is daarom niet meteen een slecht boek, zeker niet. Maar het voegt ook niet heel veel toe aan de boeken met pastarecepten die er al zijn. Net als de restaurants zal het kookboek niet snel een ster krijgen, maar het heeft absoluut zijn charme.Het boek begint met een kort voorwoord van Stefano zelf. Daarna is er een korte uitleg over de verschillende soorten pasta en het zelf maken van pasta. Een beetje kort door de bocht. Er zijn een paar pagina’s over het zelf maken van pasta. In het voorwoord schrijft Stefano dat de meeste Italianen niet de tijd nemen zelf pasta te maken. Het lijkt me dat dit ook van toepassing is op de mensen die dit boek kopen.De indeling van de 61 recepten is duidelijk. Stefano start met recepten voor vegetarische pasta, gevolgd door pasta’s met vis en daarna de pastarecepten met vlees. Naast de bekende pasta’s zijn er ook best veel recepten te vinden die wat minder voor de hand liggen maar die aantrekkelijk ogen op de fraaie foto’s. Het is jammer dat de namen van de recpten allemaal in het Italiaans zijn. Daardoor zie je als lezer niet meteen met wat voor pasta je te maken hebt. De mix tussen eenvoudige pasta’s en de meer bewerkelijke recepten is wel goed in orde.Al met al is het een mooi vormgegeven kookboek van een Italiaanse kok met een duidelijke liefde voor zijn ‘Nonna’ en voor pasta. Niet per se in die volgorde. Als je graag bij de ‘Spaghetteria’ komt of als er nog een kookboek met pastarecepten ontbreek in je verzameling kookboeken dan is het zeker een aanrader. Heel vernieuwend is het misschien niet, maar dat was voor de schrijver dan ook helemaal niet de insteek.

Tekst: Sjoerd de Groot

Reageer op dit item

nl Nederlands